برنامه اخير فتيله در شبکه دو
تلويزيون دولتي جمهوري اسلامي از هر زاويه اي که به آن نگاه شود فاجعه بار است.
هم
براي جامعه اي که چنين برنامه اي به خوردکودکانش داده ميشود فاجعه است و هم براي
کودکاني که اين برنامه را ميبينند و ذهن لطيف اشان با آن خراشيده و تباه میشود.
لابد از ديد برنامه ريزان فتيله چيزي مثل “بربري” است و باید نشانه ترک بودن به حساب آيد، معرف اينست که همه جوانب کار براي ترک نشان دادن مسافران که يکي از آن دو نفر نیز بايستی کودک فرض شود بکار رفته است. در اينجا هر چند مخاطب برنامه همه کودکان ايران است اما کسي که در معرض لجن پراکني قرار ميگيرد با تاکید چند باره، کودک تٌرک است.
وقتی چنین نشان داده ميشود که کودک ترک مساله صرفا در توهين به ائتنيک مشخصي تمام نمیشود. اساسا توهین آمیز بودن، تعبير مناسبي براي اين برنامه نيست بلکه باید آنرا به مثابه نشانه فلاکت سیستمی ديد که با رذيلانه ترين ابزار، شکار کودکان را نشانه رفته است.
اصلا فرض کنيم دو مسافر هتل، ترک نيستند و پيامي هم که در اين برنامه داده ميشود کودکان ترک را نشانه نگرفته است. فرض کنيم مسافران هتل نيز مانند مدير هتل، به لهجه يک فارس زبان پايتخت نشين حرف ميزنند. حتی در این شرائط نیز برنامه اي که ادعا ميکند میخواهد راه مسواک زدن به بچه ها را نشان میدهد، آنچنان زخمي بر مخاطبان کم سن و سال خود وارد ميکند که شايد تا مدتها با آنان همراه بماند. براي هر کودکي که اين برنامه را ميبيند، هر مسواک زدني ميتواند تداعي گر مدفوعي باشد که از اين برنامه به سمت وي پرتاب ميشود. کودکان معمولا چنين صحنه هائي را که با رفتار و برنامه هاي روزمره اشان هم بنوعي مرتبط ميشود فراموش نميکنند و کثافتي را که از اين به اصلطلاح مدفوع - کمدي پراکنده ميشود و به مسواک زدن روزانه اشان مرتبط شده است در ذهن خود نگاه میدارند. حال اگر این را با ویژگی محوری برنامه که به ائتنيک معيني منحصر است در نظر بگیریم، مساله ابعاد ديگری بخود ميگيرد که کلا نشان آنست که کار تهيه کنندگان، مجريان و اساسا مجموعه سيستمي که پشتيبان تهيه اين برنامه است جنايتکارانه، نژاد پرستانه و ضد بشري است که با نیت خبیثانه به اجرا گذاشته شده است.
اگر به تمهيدات متعددي که براي تٌرک نشان دادن مسافران هتل بکار رفته نگاه کنيم، میبینیم بر خلاف ادعای دست اندرکاران برنامه، بی دقتی و یا سوء تفاهمی در بین نبوده و برعکس، عمدي بودن اهداف مشخص تهيه وپخش اين برنامه جاي ترديد ندارد. نشانه هاي بکار رفته تنها شيوه حرف زدن مسافران نيست، مراجعه گاه به گاه مدير هتل به کتاب لغتش براي پيدا کردن کلمات ترکي و تمرکز چند باره بر “قارپوز” که فرق مسواک و فرچه دستشوئي را نميداند و از دهانش بوي مدفوع ميايد انتظار اینکه حس اعتماد به نفس در این کودک کشته نشود خیلی خوشبینانه است واینکه شانس يک زندگي برابر حقوق، همراه با ديگر کودکان ساکن ايران از وي دریغ شود نیز غیر قابل انتظار نیست. البته این برنامه براي کودکان غير ترک نیز نتایج مصیبت بار دارد، حاصل چنین برنامه ای در مخاطب کم سن و سال خود، نمیتواند به غیر از ایجاد ذهنيتي نژاد پرستانه با تفکرات و تمايلات ضد ترک باشد که از کودکي در در ذهن کودک نهادينه میشود، چيزي که همراه با افکار مشابه در مورد عربها و افغان ها، در نهايت نسلي مريض و خود شيفته که اسير اوهام و خيالات بي پايه و وهم آلود است ببار میآورد.
جا دارد روشنفکران ايران حتی اگر مسئوليتي هم در مقابل کودکان ترک در خود احساس نميکنند حدا قل بخاطر نسلي از ایرانیان غیر ترک که با اين قبيل برنامه ها، از نظر اخلاقي تباه ميشوند صداي اعتراض خود را بلند کنند.
لابد از ديد برنامه ريزان فتيله چيزي مثل “بربري” است و باید نشانه ترک بودن به حساب آيد، معرف اينست که همه جوانب کار براي ترک نشان دادن مسافران که يکي از آن دو نفر نیز بايستی کودک فرض شود بکار رفته است. در اينجا هر چند مخاطب برنامه همه کودکان ايران است اما کسي که در معرض لجن پراکني قرار ميگيرد با تاکید چند باره، کودک تٌرک است.
وقتی چنین نشان داده ميشود که کودک ترک مساله صرفا در توهين به ائتنيک مشخصي تمام نمیشود. اساسا توهین آمیز بودن، تعبير مناسبي براي اين برنامه نيست بلکه باید آنرا به مثابه نشانه فلاکت سیستمی ديد که با رذيلانه ترين ابزار، شکار کودکان را نشانه رفته است.
اصلا فرض کنيم دو مسافر هتل، ترک نيستند و پيامي هم که در اين برنامه داده ميشود کودکان ترک را نشانه نگرفته است. فرض کنيم مسافران هتل نيز مانند مدير هتل، به لهجه يک فارس زبان پايتخت نشين حرف ميزنند. حتی در این شرائط نیز برنامه اي که ادعا ميکند میخواهد راه مسواک زدن به بچه ها را نشان میدهد، آنچنان زخمي بر مخاطبان کم سن و سال خود وارد ميکند که شايد تا مدتها با آنان همراه بماند. براي هر کودکي که اين برنامه را ميبيند، هر مسواک زدني ميتواند تداعي گر مدفوعي باشد که از اين برنامه به سمت وي پرتاب ميشود. کودکان معمولا چنين صحنه هائي را که با رفتار و برنامه هاي روزمره اشان هم بنوعي مرتبط ميشود فراموش نميکنند و کثافتي را که از اين به اصلطلاح مدفوع - کمدي پراکنده ميشود و به مسواک زدن روزانه اشان مرتبط شده است در ذهن خود نگاه میدارند. حال اگر این را با ویژگی محوری برنامه که به ائتنيک معيني منحصر است در نظر بگیریم، مساله ابعاد ديگری بخود ميگيرد که کلا نشان آنست که کار تهيه کنندگان، مجريان و اساسا مجموعه سيستمي که پشتيبان تهيه اين برنامه است جنايتکارانه، نژاد پرستانه و ضد بشري است که با نیت خبیثانه به اجرا گذاشته شده است.
اگر به تمهيدات متعددي که براي تٌرک نشان دادن مسافران هتل بکار رفته نگاه کنيم، میبینیم بر خلاف ادعای دست اندرکاران برنامه، بی دقتی و یا سوء تفاهمی در بین نبوده و برعکس، عمدي بودن اهداف مشخص تهيه وپخش اين برنامه جاي ترديد ندارد. نشانه هاي بکار رفته تنها شيوه حرف زدن مسافران نيست، مراجعه گاه به گاه مدير هتل به کتاب لغتش براي پيدا کردن کلمات ترکي و تمرکز چند باره بر “قارپوز” که فرق مسواک و فرچه دستشوئي را نميداند و از دهانش بوي مدفوع ميايد انتظار اینکه حس اعتماد به نفس در این کودک کشته نشود خیلی خوشبینانه است واینکه شانس يک زندگي برابر حقوق، همراه با ديگر کودکان ساکن ايران از وي دریغ شود نیز غیر قابل انتظار نیست. البته این برنامه براي کودکان غير ترک نیز نتایج مصیبت بار دارد، حاصل چنین برنامه ای در مخاطب کم سن و سال خود، نمیتواند به غیر از ایجاد ذهنيتي نژاد پرستانه با تفکرات و تمايلات ضد ترک باشد که از کودکي در در ذهن کودک نهادينه میشود، چيزي که همراه با افکار مشابه در مورد عربها و افغان ها، در نهايت نسلي مريض و خود شيفته که اسير اوهام و خيالات بي پايه و وهم آلود است ببار میآورد.
جا دارد روشنفکران ايران حتی اگر مسئوليتي هم در مقابل کودکان ترک در خود احساس نميکنند حدا قل بخاطر نسلي از ایرانیان غیر ترک که با اين قبيل برنامه ها، از نظر اخلاقي تباه ميشوند صداي اعتراض خود را بلند کنند.
یاشار گولشن
2015-11-08 11:33:51
No comments:
Post a Comment